Početkom 19. veka srpski narod započinje borbu za oslobođenje od viševekovne osmanske vlasti. U tom istorijskom trenutku,Kruševac, iako više nije politički centar kao nekada ima značajnu ulogu u ustaničkom pokretu. Tokom Prvog ustanka, Kruševac se nalazi pod čvrstom osmanskom kontrolom i nije odmah oslobođen. Ipak, ustanički duh se širi i ustanici iz okolnih sela sarađuju sa vojvodama Karađorđevog ustanka. Za razliku od Prvog,Drugi srpski ustanak predvođen Milošem Obrenovićem bio je uspešniji i tada se uloga Kruševca znatno uvećala. Oslobođenjem Kruševca, narod tog kraja dobija nadu u novi početak, a sam grad ulazi u novi period obnove,razvoja i duhovnog preporoda.

Nakon Kosovske bitke i pada srpske srednjovekovne države,grad Kruševac ulazi u novo i dugo istorijsko razdoblje- osmansku vladavinu koja je trajala od 1454. godine pa sve do 19. veka. Grad je tada bio poznat kao Aladža Hisar što znači "šareni grad". Uprkos dugoj osmanskoj vladavini, Kruševac nije izgubio svoj identitet - duh kneza Lazara i sećanje na srednjevekovnu slavu ostali su živi,što će kasnije igrati važnu ulogu u buđenju nacionalne svesti i borbi za oslobođenje.

Nakon tragične pogibije kneza Lazara, vođstvo nad srpskom državom preuzima njegov sin - Stefan Lazarević koji 1403. godine donosi ključnu odluku da premešta prestonicu Srbije iz Kruševca u Beograd.Ova promena označila je kraj Kruševca kao prestonice što je dovelo do usporavanja razvoja ali se nije ugasio njegov istorijski značaj.

U drugoj polovini 14. veka, nad Srbijom se nadvijala senka Osmanskog carstva. Knez Lazar, tadašnji vladar Srbije sa prestonicom u Kruševcu, predosećao je veliki sukob koji će odlučiti sudbinu naroda. Taj sukob će ostati upamćen kao Kosovska bitka, vodena 28. juna 1389. godine. Uoči bitke, Kruševac postaje ključno mesto okupljanja srpske vojske. Iz celog Lazarevog carstva dolaze vojnici, velikaši, i vojvode kako bi se priključili kneževom pozivu. U zidinama Lazarevog grada vršile su se poslednje pripreme: raspodela oružja, planiranje taktike i molitve za pobedu. Crkva Lazarica, koja je tada već bila sagradena u sklopu grada, bila je mesto gde se vojska blagosiljala pred polazak. Kruševac je tih dana bio pun tenzije, ali i dostojanstva -narod je znao da se brani ne samo zemlja, već i vera, čast i budućnost. Iako se bitka vodila daleko od Kruševca, posledice su se snažno osetile upravo ovde. Pogibija kneza Lazara u bici donela je kraj političkog uzleta Kruševca kao prestonice. Njegova smrt značila je kraj jedne ere i početak dugotrajne borbe za očuvanje srpske države. Nakon bitke, Kruševac ostaje simbol junaštva, ali i tuge. Grad je postao mesto žalosti, ali i duhovnog okupljanja - kneginja Milica, udovica kneza Lazara, nastavila je da vodi državu iz Kruševca sve dok nije predala vlast sinu, Stefanu Lazareviću. Kroz vekove, Kruševac je čuvao uspomenu na Kosovsku bitku. Tu su nastajale legende, pesme i predanja o junaštvu, o Vidovdanu kao večnom simbolu srpskog stradanja i ponosa.

Godina je 1371. Na tlu centralne Srbije, u dolini Zapadne Morave,knez Lazar Hrebeljanović osniva grad koji će postati srce tadašnje Srbije - Kruševac. Mesto pažljivo odabrano zbog svog povoljnog položaja,okruženo rekama i brdima,postaje politički i duhovni centar jedne epohe. Danas, Kruševac i dalje čuva sećanje na svoje slavne početke.Kroz priču o njegovom osnivanju,Lazarevom gradu i Crkvi Lazarici, osvetlićemo kako je nastajala jedna prestonica i kako je iz kamena i vere nastajala istorija.